• Wachtruimte

Blog

Iedere eerste woensdag van de maand schrijf ik een blog over mijn ongewone patientenleven. Hoe is het om niet dood, maar ook niet beter te zijn?

Papaatje leef je nog

woensdag 26 december 2018

Op een kind van twee kan je nog veel invloed uitoefenen. Bijvoorbeeld welke tv programma’s ze te zien krijgt. Dus hier thuis geen rare poppen en foute kapsels van het Zandkasteel en we worden best

Lees verder

Testament

woensdag 12 december 2018

Het bezoek van de notaris die op 28 december Roos en mij het samenlevingscontract en testament liet tekenen was ook een feest. De dame van het gereformeerde slag was met de trein uit Apeldoorn gekomen.

Lees verder

A whole lotta Rosie

zaterdag 1 december 2018

“Wanna tell you story About woman I know When it comes to lovin’ She steals the show” Toen ik wist dat de diagnose van leukemie mijn toekomst als ijskoud graniet maakte, moest ik dit mijn

Lees verder

Echte dokters huilen ook

woensdag 21 november 2018

Door een kapitale blunder in het lab werd de kans op onze eigen designer baby gedecimeerd. Zaad dat vlak voor de chemo’s is ingevroren werd door één of andere onverlaat in het lab veel te

Lees verder

Zoek de ander en je zal jezelf vinden

woensdag 14 november 2018

Met zekere regelmaat verschijnen er boeken van mensen die claimen hoe je gelukkig en succesvol kan worden. En aan de populariteit van die boeken zijn er heel veel mensen die erin willen geloven. Vooral het

Lees verder

Onvoorstelbaar

woensdag 31 oktober 2018

We wisten al acht jaar dat mijn vader niet meer beter zou worden. De artsen gaven toen weinig hoop, want die longen waren zo verkankerd dat een gezond leven onmogelijk werd geacht. Maar wat doet

Lees verder

Oorlog

donderdag 18 oktober 2018

Sinds president Nixon de oorlog tegen kanker verklaarde slaat het begrip oorlog in het ziekenhuis een valse toon. Want voor de patiënt is het een strijd, niet tegen de kanker, maar meer tegen zichzelf. De

Lees verder

Een dag niet gelachen is om te lachen

woensdag 3 oktober 2018

Om de losgeslagen ziekte in toom te houden werd er van alles in mijn lichaam gestopt. Morfine tegen de pijn, zware antibiotica tegen de ontstekingen en omdat de Kermit de kikker die ik van Pauline

Lees verder

Vertel iemand nooit hoe hij zich moet voelen

woensdag 19 september 2018

Voor de zoveelste keer ratelde ik mijn verhaal op. Zware behandelingen die zijn uitwerking hadden. Nou ja, iets teveel, want ik ging door de afstotingsreacties nog altijd gebukt onder een strikt regime van tientallen pillen

Lees verder