identiteit
‘Ik heb geleerd te leven zonder verwachtingen’
Op 20 juni 2020 verscheen er een artikel over mensen die doorleven na kanker in het wetenschapskatern van de Volkskrant. Hierin ook een interview door Ianthe Sahadat met mij en prachtige foto’s van Judith Jockel. Het complete artikel kan je hier lezen. Martijn van Duivenboden (44) woont in Apeldoorn met zijn vrouw en dochtertje
Het nieuwe normaal
We moeten ons richten op een nieuw normaal. Onze premier Mark Rutte is al weken kraakhelder over de ontregeling die Covid-19 veroorzaakt. En nu deelt hij mee dat het wellicht voorgoed anders blijft met afstand houden, het omgaan met kwetsbaren, nieuwe werk en studievormen en ons winkelgedrag. Misschien was het even leuk, maar nu we
Identiteit
Kijk je wel eens naar First Dates? Het Britse dating programma waar mogelijke stellen tijdens een etentje hun allereerste kennismaking hebben. Alles komt langs, jong en oud, straight en gay, upper en lower class, maar er is één ding dat alle deelnemers gemeen hebben. Nadat ze zich aan elkaar voorstellen is de openingsvraag steevast: Wat
Mijn brevet van onvermogen
De dokter wond er geen doekjes om. “U bent voor een paar uur in de week alleen nog in staat tot zeer licht werk dat geestelijk niet belast.” Dat is zo ongeveer wat er verwacht wordt van een boeddhistisch monnik, dacht ik toen. Zou ik me nu met mijn brevet van onvermogen maar aanmelden bij
De schaamte voorbij
Nadat het westelijk halfrond 2017 tot het jaar van de schaamte heeft uitgeroepen ben ik er wel klaar mee. Voor het project Vereeuwigd, waar mensen met een levensbedreigende ziekte worden gefotografeerd, ben ik uit de kleren gegaan. Niet dat ik nou perse naakt op de plaat moest. Ik wilde vooral voorkomen dat je een zweverige
Wat mij niet ombrengt, maakt mij wijzer
De aforisme “Wat mij niet ombrengt maakt mij sterker” van de Duitse filosoof Friedrich Nietzsche wordt vaak gebruikt om ons moed in te praten tijdens ziekte. Nietzsche’s aforismen laten zich echter nooit op één manier uitleggen. Het is oorlogstaal die aansluit bij de vaak krijgshaftige bewoordingen waarmee onze houding tegenover kanker gevormd wordt. Maar wat
Abnormaal is normaal
Mijn huisarts kreeg wel eens mensen met een griepje in zijn praktijk: “Dokter, geef me alsjeblieft een stootkuurtje prednison. Ik heb een deadline op het werk en ik kan nu echt niet ziek zijn.” Als je ziek bent, dan heb je niet zoveel te kiezen. Ik heb drieënhalf jaar aan de prednison gezeten. Vooral om
Weg zelfvertrouwen
“Jongen, hoe hou jij jezelf toch staande? Respect!” “Je mag jezelf wel een schouderklopje geven voor alles wat je hebt doorstaan.” “Wees maar trots op jezelf. Ik doe het je niet na.” Dit zijn zomaar wat boodschappen die ik de afgelopen jaren te horen heb gekregen. Bemoedigende woorden uit een goed hart. De aandacht van
Doodsbedreiging
Het valt me tegen. In de twee jaar dat ik blogs schrijf heb ik geen doodsbedreiging gehad. Anders dan de reguliere doodsbedreiging waar mijn gammele lichaam mee op de proppen komt, werken mijn meningen niet als de rode lap op een stier. Ik ben er ook helemaal niet op uit om ideeën te delen die