Tegenslagen
Hoezo veerkracht?
De liefde voor mijn bank was de voorgaande weken veel te groot, tot de bronchitis begon te temperen en ik vanzelf een hekel kreeg aan dat voortdurende gehang. Ik moest er weer op uit om de verveling te vergeten en vooral om te laten zien dat ik nog steeds van alles kan. Op de fiets
Oud en wijs
De enige hier zonder gehoorapparaat ben ik. Met mijn aanwezigheid op dit kamermuziekfestival haal ik de gemiddelde leeftijd behoorlijk naar beneden. En toch ben ik net zo versleten als de meesten hier. Een van mijn artsen zegt dat ik dertig jaar ouder ben geworden. Dat moet ook wel, want na wat kuurtjes is mijn haar
Stare Down
Geheel tegen mijn principes gingen we afgelopen weekend met de auto boodschappen doen. Iedere beweging die ik kan maken moet ik doen. Alleen niet wanneer het regent. Mijn dochter en ik stapten uit bij de parkeergarage en ze werd meteen aangevallen. ‘Wil je niet aan mijn auto komen!’ zei de eigenaar van de auto naast
Verwacht (n)iets
We hadden het over de onzekerheden waarmee de jongere generatie mee dealt. ‘Het beste is om helemaal niets meer te verwachten, dan zal je ook niet teleurgesteld zijn.’ Ik kon beamen wat hij zij. Het zijn immers stoïcijnen die dit idee al eeuwen geleden propageren. Als we ons lot aanvaarden en alle verwachtingen overboord gooien,
Ik wil heel graag pijn hebben
Terwijl ze de bank als trampoline gebruikte schreeuwde ze het uit. ‘Papa, ik wil heel graag pijn hebben!’ Het leek een grapje. Ik dacht dat ze solliciteerde naar de kieteldood. Voor ik mijn klauwen in haar zette sloeg de verwarring toe. Wat bedoelde ze hier nu weer mee? Sterk ‘Nou, jij zegt altijd dat je
Eenzaamheid verdragen of verhelpen?
Al zolang ik mij herinner voel ik een voorkeur om alleen te zijn. Mijn vriendschappen waren vluchtig en ik trok mij regelmatig uit het gezinsleven. Ik denk dat ik een drang naar autonoom vermogen voelde, al had ik dat op jonge leeftijd niet kunnen zeggen. De wereld wilde ik op mijn manier ontdekken door me
Je moet niet alles willen
Steevast iedere ochtend tussen zeven en halfacht gaat de klink van onze slaapkamerdeur naar beneden waarna Feline vrolijk en wakker naar Roos toe trippelt. Ze weet dat ze mij niet moet lastig vallen op dit tijdstip, maar Roos kan er niet omheen. Feline wil haar mee naar beneden hebben en krijgt na wat zeuren haar
Mijn laatste poging haar gelukkig te maken
Op het moment dat ik ervan overtuigd was dat ik haar gelukkig wilde maken wist ik niet dat het zo moeilijk was. Ze is niet zo veeleisend. Een beetje lief zijn, lekker koken, grapjes maken. Een man met succes en grote woorden hoeft ze niet, maar wat heeft ze aan een man die ieder ziekenhuisbed
‘Ik heb geleerd te leven zonder verwachtingen’
Op 20 juni 2020 verscheen er een artikel over mensen die doorleven na kanker in het wetenschapskatern van de Volkskrant. Hierin ook een interview door Ianthe Sahadat met mij en prachtige foto’s van Judith Jockel. Het complete artikel kan je hier lezen. Martijn van Duivenboden (44) woont in Apeldoorn met zijn vrouw en dochtertje