Eén van de fijnste veranderingen die ik aan mijn ziekte te danken heb, is dat ik steeds minder aandacht besteed aan wat mensen zeggen, maar meer aan wat ze doen. Toen ik weer aan het werk ging na mijn eerste jaar van ziekte viel me meteen iets eigenaardigs op: Veel van de overleggen waar ik
“Man, wat zie jij er goed uit!” Mijn oude kennis klonk alsof hij het echt meende. Waar haalde hij het idee vandaan? Ik voel me knap beroerd. “En je krijgt ook al een gezond buikje!” Zijn enthousiasme kon niet op. Wat zegt hij nou? Hij moest eens weten wat er zich in mijn buik allemaal
Er zijn maanden voorbijgegaan zonder een blog te schrijven. Ik had wel wat beters te doen. Om eerlijk te zijn vond ik dat ik ook echt niets meer te vertellen had. Al die inzichten die de kanker me hebben gegeven konden de prullenbak in. Want al was ik genezen van die ziekte, van de bijwerkingen
Tijdens de zomer van 2015 vierde ik vakantie in Tirol. Ik had me voorgenomen om daar geen blogs te schrijven, maar geïnspireerd door de bergen ontstond het plan om mijn eerste vlog te maken. Het onderwerp was niet moeilijk. Het moest gaan over het bereiken van de top. De prikkelende zen-gedachte: “Wie een berg wil
De verpleging van afdeling 3b in het VUmc had maar weinig woorden nodig om voor me te zorgen. Als ik voor de zoveelste keer moest overgeven, de rillingen van de koorts kreeg, van het pad geraakt door hallucinaties en wanneer de morfine niet meer werkte: ze waren er altijd! Voor hen een standbeeld, want hun
Door de reset van mijn immuunsysteem heb ik letterlijk nieuw bloed gekregen. Als dat wat er in zit compleet is veranderd, dan mag ik ook anders tegen mijn talenten aan gaan kijken. Of haal ik nu de figuurlijke zin door elkaar met de letterlijke? Laat ik het overzichtelijk houden. Talent verdient dagelijks onderhoud, maar moet