verpleegkundige
Een dag niet gelachen is om te lachen
Om de losgeslagen ziekte in toom te houden werd er van alles in mijn lichaam gestopt. Morfine tegen de pijn, zware antibiotica tegen de ontstekingen en omdat de Kermit de kikker die ik van Pauline heb gekregen al dagen tegen me praatte flinke hoeveelheden haldol. Leven in het voorgeborchte van de hematologie had helemaal niets hards,
Het is hier geen hotel
“Meneer, alles is goed, u kunt naar huis.” Zo’n boodschap wil je wel horen van de allervriendelijkste verpleegkundige van de afdeling oncologie. “Oh, maar dan mis ik mijn kroketje” zei de patiënt. Hij was wel vaker op woensdagen op de afdeling te vinden en hij verstond de kunst te genieten van de ziekenhuiskroket. Dat zijn