Onvolmaakt valt op
In huize Van Duivenboden zijn we gestopt met het aftellen. Er kan nu ieder moment een kindje geboren worden. Een nieuw wonder dat met een duwtje van de wetenschap, maar nog veel meer dankzij de liefde ter wereld gaat komen. Al tijdens onze vroegste verkering kon ik met mijn vrouw al fantaseren over wat de samensmelting van onze persoonlijkheden voor moest stellen. Haar looks, haar pragmatisme, haar empathie gemengd met mijn sportiviteit, creativiteit en scherpzinnigheid, daar zal toch een volmaakt kind uit voortkomen? Het is heerlijk om over te dromen, maar we weten ook wel dat een kind geen optelsom is van onze beste kwaliteiten. Hoeveel liefde er ook mee gemoeid is, een kind is in bedrijfskundige termen een minimaal levensvatbaar product.
Vallen en opstaan
De bedenker van de Lean Startup Methode Eric Ries had het niet anders kunnen zeggen. Alleen zou hij er aan toevoegen dat we allemaal een minimaal levensvatbaar product zijn. Je bent nooit klaar met jezelf. Met zijn methode helpt hij bedrijven razendsnel en succesvol producten ontwikkelen. Zijn motto is: ontwikkel je product niet tot het uiterste en probeer dan de markt te zoeken, maar zet een minimaal levensvatbare versie in de markt en verbeter het vervolgens in samenspraak met de gebruikers. Misschien haak je af bij het idee dat je jezelf tot product bombardeert, maar je ziet dat de gelijkenis met de theorie van Eric Ries opvallend lijkt op je eigen levenscyclus. Je kan niet in de buik blijven zitten tot je de perfectie hebt bereikt. Met vallen en opstaan wordt je beter.
Mislukkingen zijn het interessantst
De Britse driesterren chef Heston Blumenthal voerde deze principes al door voordat Eric Ries ze had bedacht. Hij bereikt zijn optimum door constant de mist in te gaan en te blijven proberen. In zijn boeken en televisieprogramma’s laat hij zien hoe hij onuitputtelijk op zoek gaat naar een betere versie van een gerecht. Het gaat met wetenschappelijke precisie, maar met zo veel plezier. De mislukte experimenten zijn het interessantst, want daar zie je hoe Heston Blumenthal door zelfrelativering blijft leren.
Onvolmaakt valt op
Zelfrelativering en blijvend leren, dat is waar we ons op moeten richten als we echt beter willen worden. Laten we daarom meer praten over onze mislukkingen en onvolkomenheden. Dat is veel interessanter dan elkaar de loef af te steken met betweterigheden. Succes kent vele vaders. Onderwerpen als faillissement, burn-out, scheiding of kanker kunnen toch ook op je CV? Een duidelijker blijk van levenservaring, doorzettingsvermogen en veerkracht is er niet. Het zijn juist die dingen die opvallen, dus waarom zou je je mislukkingen niet beter benutten?
Ondertussen blijft de aanstaande geboorte van ons kind een groot wonder. Beter bestaat niet.