Hoog boven in het VUmc is de poli der poli’s. Om de paar weken moet ik er zijn voor een check bij mijn specialist. Dat het geen straf is komt door de heerlijke ligstoelen. Ze zitten zo lekker dat het iedere keer te vroeg is voordat ik door de vrolijkste glimlach word opgehaald. En toch
Het was niet te negeren. Er waren mensen om je heen die veel te jong ziek werden en dood gingen. Anders zie je het wel bij hen die ouder dan jou waren. Zoals mijn moeder en mijn vader. De kanker bleef zoiets onwezenlijks dat ik er het liefst voor weg wilde lopen. Toen ik zelf